THE HISTORY OF RAINCOATS

Οι ομπρέλες είναι μια καλή λύση. Παρ' όλα αυτά, σε εμάς τους ανθρώπους μοιάζει λίγο δύσκολο να κρατάμε κάτι στο χέρι μας για να μη βρεχόμαστε. Ας δούμε λοιπόν την ιστορία του αδιάβροχου και πως έφθασε στις μέρες μας πλέον να αποτελεί στοιχείο μόδας που πολλοί σχεδιαστές αποφασίζουν να συμπεριλάβουν στις φθινοπωρινές-χειμερινές κολεξιόν τους.

Κλικ εδώ: http://mikk.ro/Bgw1

Τα πρώτα αδιάβροχα χρησιμοποιήθηκαν από τους Εσκιμώους στης Αλάσκα και αποτελούνταν από εντόσθια ζώων ως μέσο προστασίας τους από την βροχή κατά τη διάρκεια του ψαρέματος. Στην άκρη άκρη του ημισφαιρίου, οι Κινέζοι ανακάλυψαν ότι το ύφασμα που ποτίζεται με λιπαρή ουσία γίνεται σχετικά αδιάβροχο και πιο ελαστικό και έτσι άρχισαν να αλείφουν το μετάξι με φυτικά έλαια.

Το πρώτο αδιάβροχο με την σύγχρονη έννοια δημιουργήθηκε στο Λονδίνο από το πολυκατάστημα G. Fox. Αφού πειραματίστηκε με αρκετούς τρόπους ο Charles Macintosh το 1824 αποφάσισε να διαλύσει καουτσούκ με ναφθα πετρελαίου και κατέληξε να ενώσει 2 κομμάτια ύφασμα και να σχηματίσει έτσι μια αδιάβροχη επένδυση.

Ο Burberry ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε ένα ύφασμα πολύ σταθερό το οποίο ήταν αδιάβροχο και οι μικρές τρύπες και τα μανίκια που γύριζαν εξασφάλιζαν τον αερισμό του ρούχου και την άνεση. Η πρόοδος στη διαπνοή και στο βάρος του αδιάβροχου συνεχίστηκε τα επόμενα εξήντα χρόνια με την εμφάνιση υφασμάτων που είχαν υποστεί επεξεργασία με λιπαντικές ουσίες κατά τη δεκαετία του '20, το βινύλιο και το πλαστικό τη δεκαετία του '50, το νάιλον το '60 και τα επεξεργασμένα με χημικό τρόπο πλεκτά της δεκαετίας του '70.

Pics Pinterest